Słownik pojęć graficznych. Niezbędnik do współpracy z grafikiem!

Graficy, to jedna z tych grup zawodowych, która posługuje się swoim specyficznym branżowym językiem.
Jak zatem zrozumieć, to co mówią?
Zapoznaj się z naszym słownikiem pojęć graficznych, który ułatwi Ci komunikację z grafikiem.

Marketing  i  reklama

brief klienta ? podstawowy dokument zawierający informacje na temat projektu,
jego założeń, ogólnego charakteru, grupy odbiorców i zakresu pracy;

copywriter ? autor tekstów reklamowych i sloganów;

deadline ? termin końcowy (oddania prac);

feedback ? odpowiedź (klienta na projekt, odbiorców na kampanię itp.);
identyfikacja wizualna ? system wizualnej tożsamości marki lub instytucji;

insight ? wniosek, powstały w trakcie procesu projektowego, wskazujący na ciekawe i nowe kierunki rozwoju; wgląd w świat konsumenta, ujawnienie jego potrzeb i motywów;

kampania wizerunkowa ? kampania mająca na celu kreację marki i rozpoznawalności;
nie ma na celu sprzedaży produktu;

key visual ? idea kluczowa; kreacja; główny motyw wizualny;

księga znaku ? manual; spis zasad dotyczących posługiwania się znakiem graficznym;

logo ? reprezentujący znak graficzny; może składać się z części graficznej i typograficznej;

materiały pos ? point of sale materials, materiały promocyjne w miejscu sprzedaży;

Tekst  i  Typografia

akapit ? spójny logicznie fragment tekstu;

antykwa ? pismo alfabetu łacińskiego; potocznie krój z szeryfami;

bękart ? błąd typograficzny; niepełny wiersz kończący akapit, umieszczony jako
pierwszy na nowej stronie;

cycero ? 12 punktów typograficznych; 4,5113 mm;

cyfry nautyczne ? cyfry posiadające wydłużenie dolne i górne np. 1234567890;

cyfry wersalikowe ? cyfry jednakowej wysokości, np. 1234567890;

czcionka ? błędne określenie kroju pisma; (najczęściej drewniany) bloczek drukarski
z wygrawerowanym znakiem stosowany w tradycyjnym druku;

egipcjanka ? krój jednoelementowy z szeryfami prostymi; antykwa linearna;

firet ? jednostka równa stopniowi pisma w danym kroju;

font ? komputerowy zapis kroju pisma;

grotesk ? krój jednoelementowy bez szeryfów; antykwa linearna bezszeryfowa;

interlinia ? odległość pomiędzy podstawowymi liniami pisma; światło międzywierszowe poziome;

italik ? kursywa; odmiana pochyła kroju;

kapitaliki ? mediuskuły; litery tekstowe o wyglądzie wersalików np. FESIDO;

kerning ? dostosowywanie światła pomiędzy parami znaków;

kolumna ? złamana część tekstu wraz z innymi elementami (ilustracje, tytuły itd.) na stronie;

krój pisma ? zestaw specjalnie zaprojektowanych znaków; charakterystyczny wizerunek całego zestawu, który posiada jednolite cechy wizualne i graficzne takie jak np. szeryfy, proporcje i rytm;

ksenotypy ? hybrydy; kroje pisma noszące cechy wielu krojów pisma naraz, zawierające celowe modyfikacje;

layout ? układ graficzny strony; układ elementów projektu typograficznego;

ligatury ? znak stanowiący połączenia dwóch lub więcej liter np. ?, ?, fi;

litery tekstowe ? litery minuskułowe np. fesido;

łam ? część kolumny stanowiąca grupę wąskich wierszy o pionowym położenie
na kolumnie (np. w gazecie);

łamanie kolumn ? tworzenie obrazu kolumny; formatowanie tekstu oraz łączenie go z grafiką;

marginesy ? światło na stronie okalające kolumnę;

odmiana kroju ? np. bold, light, italic, regular itd.;

odstępy międzywierszowe ? wolne przestrzenie nad/pod literami, między wierszami tekstu;

paginacja ? numeracja stronic, pagina martwa;

piktogramy ? symbole obrazkowe będące skrótem wizualnym;

pisanki ? kroje pisma naśladujące pismo odręczne;

pismo dwuelementowe ? znaki zbudowane z dwóch lub większej ilości grubości kresek;

pismo jednoelementowe ? znaki zbudowane z jednakowej grubości kreski;

pole znaku pisma ? prostokąt otaczający każdą literę;

punca ? światło wewnętrzne znaku pisma; oko; całkowicie lub częściowo zamknięta
przestrzeń wewnątrz litery;

register ? cecha estetyczna złamanego tekstu, w której wiersze w sąsiadujących
łamach i na sąsiadujących stronach się pokrywają tj. są na tej samej wysokości;

rozkładówka ? dwie sąsiadujące ze sobą strony;

skład ? produkt procesu składania;

stopień pisma ? jego wielkość wyrażona w punktach np. 12 pkt;

szewc ? błąd typograficzny; pierwszy tekst akapitu umieszczony jako ostatni
na kolumnie tekstowej;

szpalta ? niezłamany skład dowolnej długości; światło międzyliterowe ? wolna przestrzeń po bokach znaku pisma;

światło ? odległości między elementami graficznymi, wolne przestrzenie bez tekstu
ani ilustracji, np. odstępy międzyliterowe, odstępy międzywyrazowe, marginesy itp.;

tekst prosty ? tekst pozbawiony istotnych wyróżnień;

tracking ? całościowa zmiana świateł międzyliterowych w całym wyrazie, wierszu lub akapicie;

wakat ? kolumna pusta, pozbawiona zadruku, objęta paginacją;

wersaliki ? litery majuskułowe np. FESIDO;

żywa pagina ? wiersz tekstu nad lub pod kolumną tekstu zawierający takie informacje jak nazwisko autora, tytuł itp.;

przygotowanie materiałów i poligrafia

addycja ? metoda RGB; dodawanie świateł;

akcydens ? wyrób poligraficzny, który nie jest książką, czasopismem ani zadrukowanym opakowaniem, np. wizytówka, papier firmowy;

apla ? jednolita, nierastrowana powierzchnia o pełnym kryciu;

broszura ? sposób oprawy, w którym kartonowa okładka jest przyklejona do grzbietu bloku (w odróżnieniu od oprawy twardej);

dpi ? dots per inch, miara rozdzielczości, odtwarzania szczegółów przez drukarki i naświetlarki; chochlik drukarski ? błąd w druku;

CMYK ? system kolorystyczny subtraktywny, określający sposób nakładania się na siebie farb drukarskich procesowych;

druk personalizowany ? zlecenie drukarskie, w którym każdy egzemplarz jest dostosowywany do konkretnego zlecenia (np. imienne zaproszenia);

DTP ? desktop publishing; przygotowanie do druku; czynności związane z przygotowaniem na komputerze materiałów, które następnie będą powielane przy użyciu metod poligraficznych;

grafika rastrowa, bitmapa ? grafika, zbudowana z siatki punktów o jednakowej wielkości tj. pikseli; ograniczone możliwości skalowania przy zachowaniu odpowiedniej jakości;

grafika wektorowa ? grafika opisywana w sposób matematyczny, skalowalna
do dowolnej wielkości bez utraty jakości;

gramatura ? gęstość papieru, czyli masy papierniczej przypadająca na daną powierzchnię;

impozycja ? rozmieszczenie użytków na arkuszu; przygotowanie materiałów i poligrafia

ISBN ? International Standard Book Number; 13?cyfrowy identyfikator publikacji; międzynarodowy znormalizowany numer publikacji (książki);

linia cięcia ? znak graficzny, który wynacza format netto strony; poza tym formatem znajduje się pole spadu;

oprawa twarda ? sposób oprawy, w którym blok znajduje się w wewnątrz twardej okładki; grzbiet okładki nie jest połączony z blokiem;

PDF ? Portable Document Format; powszechnie stosowany format pliku, ze względu na dużą uniwersalność zastosowań i możliwość obsługi przez wiele programów;

postpress ? operacje introligatorsko-wykończeniowe;

prepress ? techniczne przygotowanie publikacji do druku; przygotowanie materiałów i poligrafia

proof ? odbitka próbna; próba kolorystyczna wydruku;

półformat ? B2; 50×70 cm;

raster ? punkt; rozdzielenie stopnia szarości np. w druku offsetowym;

RGB ? system kolorystyczny addytywny, określający sposób wyświetlania się barw na ekranach;

rozdzielczość ? wymiary grafiki w pikselach (np. 500×300 px) lub gęstość pikseli na ekranie (np. 72 ppi);

separacja ? pojedynczy kolor wyseparowany w przestrzeni barwnej;

spady ? dodatkowy obszar druku, przycinany w procesie publikacji, gwarantujący wydruk materiału bez niezadrukowanych fragmentów na krawędziach strony; rezerwa na ścięcie;

press ? poligraficzne procesy wytwarzania; przygotowanie materiałów i poligrafia

print on demand ? druk cyfrowy małych nakładów;

subtrakcja ? metoda CMYK; odejmowanie świateł;

szeryfy ? poprzeczne lub ukośne zakończenia kresek tworzących litery;

tinta ? jednolita powierzchnia koloru o nasyceniu mniejszym niż 100%; poddruk;

użytek ? jedna kopia pracy przygotowanej do druku;

wizualizacja ? symulacja realnej sytuacji, w której mógłby pojawić się projekt;

wyróżnienie aktywne ? wybijające się na tle płaszczyzny tekstu;

wyróżnienie zintegrowane ? niewybijające się z tła;

znak wodny ? obraz widziany w świetle przechodzącym, uzyskiwany w trakcie
produkcji papieru; lub graficzna nakładka z przezroczystością (np. logo na zdjęciu);
potwierdzenie autentyczności;